عصر شخصی سازی
شخصی سازی همه کس و همه جا
بعد از جنگ های صلیبی تغییرات در دنیا به وجود آمد، بسیاری از کتاب ها از بین النهرین به اروپا برده شده و منشا بسیاری از کشفیات قرار گرفت. مثلا شاید شنیده باشید که کتاب قانون بوعلی سال ها در دانشگاه های اروپا تدریس می شد. در اروپا به دنبال انتقال علوم، انقلاب صنعتی شکل گرفت و دنیا با کمبود نیروی کار مواجه گردید. در نتیجه دنیا به تربیت نیروی متخصص در زمینه های مختلف نیاز داشت از این نقطه کم کم دانشگاه ها شکل گرفتند تا نیروی لازم برای صنایع مختلف را تربیت کنند و رشته های مختلف به شکل استاندارد شکل گرفت.
برای هر رشته ای یک استاندارد تعیین شد، با گذراندن تعدادی واحد مشخص در زمان مشخص شما در یک رشته متخصص می شوید. این موضوع باعث از بین رفتن اهمیت فردیت در َآموزش و زندگی گردید و پزشکی و درمان هم از این قاعده مستثنا نبود و دید شخص محور قدیمی کنار گذاشته شد.
پزشکی شخص محور
در دوران حاضر با مشخص شدن اهمیت شخصی سازی در موفقیت و کامیابی، شخص سازی و دیدن تفاوت فردی انسان ها در جنبه های مختلف زندگی بیشتر از گذشته مورد توجه می باشد.
این تغییر دید به رشته پزشکی نیز وارد شده است و پزشکی شخص محور Personalized Medicine در دنیا در حال گسترش ست.
در این دیدگاه از پزشکی ارزیابی، تشخیص و درمان بر حسب ویژگی های فردی انجام می شود و دو فرد با یک بیماری مشابه با داروهای متفاوتی درمان می شوند.
طب سنتی و مزاج
طب ایرانی یکی از مکاتب قدیمی پزشکی ست که با توجه به تفاوت های انسان ها َآنها را در گروه های مختلف مزاجی تقسیم بندی می کند و بر اساس این تفاوت نوع درمان خاص خودش را شروع می کند.
قطعا طب ایرانی مانند تمام بخش های پزشکی، یک طب کامل نمی باشد ولی دیدگاه شخص محوری و توجه ای که به فردیت انسان ها دارد یک دیدگاه بسیار ارزشمند است. زمانی که دیدگاه های طب سنتی را با دیدگاه های علمی رایج ترکیب کنیم به رشته جدیدی به عنوان رشته طب ایرانی می رسیم که با تغییر و پوست اندازی نسبت به مفاهیم گذشته و قدیمی، رویکرد جدیدی را در درمان مورد توجه قرار داده است.
در واقع، در طب ایرانی وقتی صحبت از مزاج می شود، منظور توجه به سیستم متابولیسمی و هورمونی و تعادل ارگان های مختلف بدن می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید